Sawadee Peemai

Ons vorige reisverslag hebben we geschreven terwijl we onderweg waren van Ko Lanta naar Ko Tao en toen wisten we nog niet wat voor helse boottocht ons te wachten stond! Vanaf Surat Thani naar Ko Tao duurt ongeveer 3 uur met de super stabiele en snelle catamaran. Vanaf het moment dat we vertrokken merkte we al dat de zee onrustig was, maar nog geen reden tot paniek. Na een uurtje besloten we maar om binnen te gaan zitten omdat we op het dek alle kanten op werden geslingerd en zoveel zeewater op ons kregen dat het leek alsof het regende. De 3 uur die daarna volgde (ja de boot had een uur vertraging door de wilde zee) stonden vooral in het teken van gillende kinderen, huilende meisjes en vooral heel veel kotsende mensen. Daan heeft alleen maar met z'n ogen dicht, leunend tegen het raam, tegen Anouk gezegd dat ze hem met rust moest laten anders moest hij ook kotsen. Anouk wilde daarentegen heel graag met Daan delen dat ze ook bijna moest kotsen maar dan van de kotslucht die er hing en het geluid daarvan. Dus die deed maar snel heel hard haar muziek op. Nadat we uiteindelijk in de haven van Ko Tao aankwamen lagen er nog een aantal mensen op de grond onder een dekentje na te rillen omdat ze zo zeeziek waren.

De reden dat we naar Ko Tao wilden is om ons duikbrevet te halen, het eiland staat dan ook vooral bekend om de mooie duikplekken. We hadden ons van te voren al aangemeld voor een duikcursus en zijn meteen vanuit de haven naar de accommodatie gegaan die we bij de duikcursus kregen. Deze cursus bestond uit 5 dagen en onze eerste dag stond in het teken van kennismaking met de andere deelnemers, de instructeur en een introductievideo. Wij werden uiteindelijk ingedeeld met 5 andere jongens, 3 uit Engeland, 1 uit USA en 1 uit Zwitserland. Onze instructeur kwam uit Engeland en woonde al 4 jaar op Ko Tao. Een man met vooral (sex)humor en ook niet vies van een biertje, het klikte dus meteen met de groep. Dag 2 en 3 bestonden s'ochtends uit theorie en s'middags uit praktijk in het zwembad. Tijdens de theorie leer je meer over je duikuitrusting, wat voor invloed duiken op je lichaam heeft en over duiken in de zee. Tijdens je praktijk in het zwembad worden allerlei oefeningen gedaan: je mondstuk verliezen en weer in doen, mondstuk van een andere duiker gebruiken, je masker opnieuw opdoen als je hem verliest enz. Iedereen van onze groep was geslaagd wat betekent dat we de vierde dag eindelijk in de zee mochten duiken.

De vierde dag begonnen we met een klein katertje. We waren de dagen daarvoor steeds meer met de 3 Engelse jongens opgetrokken en het imago klopt; die lusten wel een biertje. Nadat we onze duikspullen hadden gepakt werden we naar de boot gebracht en gingen we eindelijk de zee op! Op het programma stonden twee duiken van een half uur op 12 meter diepte. De eerste duik was alleen rondzwemmen en het koraal bekijken, de tweede bestond uit dezelfde oefeningen die we ook al in het zwembad hadden gedaan. Eenmaal terug op land kreeg Daan steeds meer last van z'n oren. Bij iedereen verdween de druk en de pijn gaandeweg de avond vorderde maar bij Daan leek het niet af te nemen. De laatste dag zouden er nog twee duiken gedaan worden op 18 meter en dan zou iedereen zijn brevet halen. Daan had de hele nacht niet geslapen vanwege de pijn in z'n oren en besloot daarom om niet mee te gaan. Tijdens de cursus is duidelijk verteld dat pijn meestal een slecht teken is. Terwijl Anouk en de rest van de groep op zee zijn brevet aan het halen was, zat Daan bij de dokter. En het is achteraf maar goed dat hij niet is gegaan! De dokter vertelde dat hij aan allebei de kanten een kleine bloeding in z'n middenoor heeft gehad en dat hij 5 dagen niet mag duiken. Als hij wel was meegegaan bestond de kans dat het nog verder was gaan bloeden en dat hij blijvende gehoorschade zou hebben.

Onze laatste duikdag viel samen met kerstavond en we hebben dan ook met onze hele duikgroep kerstavond gevierd en s'avonds gefeest. Tijdens de laatste duik is er ook een onderwatervideo gemaakt en kreeg iedereen zijn brevet. Daan heeft uiteindelijk een brevet gekregen waarmee hij op 12 meter diepte mag duiken met instructeur. Anouk mag alleen duiken op een diepte van 18 meter, jeeej! Eerste kerstdag zijn we met een nog grotere groep ergens een geïmproviseerd kerstdiner gaan eten en daarna onze spullen ingepakt omdat we de volgende naar koh pha-ngan vertrokken.

Koh pha-ngan staat er om bekend een feesteiland te zijn dus daar wilden we Oud en Nieuw vieren. Juri en Wendy (voor de mensen die ze niet kennen, vrienden uit Nederland) gingen de 26e ook daar naartoe zodat we met elkaar konden chillen en feesten. We hadden besloten om een week daar te blijven met elkaar. De hele week bestond uit feesten, lekker eten, chillen (helaas niet in de zon, de hele week was het bewolkt) en spelletjes. Oud en Nieuw hebben we uiteindelijk op het strand gevierd samen met 23000 andere met een geweldig vuurwerkspektakel om het nieuwe jaar te beginnen.

Gedurende de week hebben we ook ons ticket geboekt voor onze vervolgreis. 2 januari zijn we per boot, bus, en twee keer de nachttrein naar Chiang Mai in het noorden afgereisd. Een tocht van ruim 48 uur, maar dan zie je nog eens wat. Chiang Mai is een oude stad met een gracht eromheen. We raakten in contact met een Nederlandse meid, Linda, en hebben daar twee volle dagen mee opgetrokken. De eerste dag zijn we per fiets - ja, hij blijft terugkomen - de stad gaan verkennen. Veel tempels gezien en op de zondag markt geslenterd. De tweede dag hebben we een excursie gedaan in de jungle. De ochtend bestond uit olifant rijden, dit was zo mooi! De olifanten leven in een reservaat en worden goed verzorgd. Ze hebben daarom ook geen zadel op hun rug, dus we moesten gewoon met onze kont in der nek. Onze Thaise gids leerde ons hoe we tegen de olifanten moesten praten in het Thais. Nadat we de olifanten eten gegeven hadden en enkele commando's hadden uitgevoerd was het tijd om er op te klimmen. Daan, als man zijnde, moest via z'n slurf naar boven zien te komen. Anouk, als vrouw zijnde, kreeg een pootje van onze vrouwelijke olifant 'Wassenaar'. Door 'Sun' te roepen deed zij haar rechter poot buigen waardoor je je voet op haar bovenbeen kan zetten en je via haar oor omhoog kon trekken. Het mag dan wel een vrouwtje zijn, maar ze was alsnog 2 meter dus een flinke klim. Na een testrondje gingen we op de olifant de jungle in en vervolgens richting de rivier. Daar gingen de olifanten door hun knieën zodat we ze konden wassen. Die van ons was een beetje eigenwijs en ging schuin liggen waardoor Daan van der rug afgegooid werd en in het water viel. Het was echt een mooie ervaring! Na de tocht kregen we eten en stond het tweede deel op de planning; raften. Gelukkig is het regenseizoen al voorbij, dus het water was niet zo heel wild en zijn we veilig beneden gekomen. S'avonds nog met Linda wezen eten en de volgende dag weer met z'n tweeën naar Pai vertrokken.

Pai is een klein dorpje in de bergen. Het staat vol met kleine bamboe hutjes en er hangt een hele relaxte sfeer. Er is s'avonds ook niet veel te beleven, maar het uitzicht is echt geweldig!
Morgen vertrekken we per bus en boot over de Mekong naar Luang Prabang in Laos.

Het is inmiddels al een week later, maar voor iedereen de beste wensen voor 2014! En geniet ook een beetje van de winter voor ons ;)

Daan & Anouk